W dzisiejszych czasach mówi się, że ludzie są zabiegani. Że ciągle w pośpiechu. Że nigdy nie ma czasu. Zegarki jak szalone biegną, a sekundniki tylko płynnie kolejne koła zataczają. Nim się oglądamy i zdążymy cokolwiek zrobić, to za oknem robi się ciemno i czas do łóżka się zbierać. Fajnie by było, gdyby jeszcze w tym łóżku ktoś na Ciebie czekał.
Bo w dzisiejszych czasach jemy na mieście, bo nie mamy kiedy ugotować sobie samemu. Znajomych nie widzieliśmy miesiące, bo zawsze się mijamy. Książka zaczęta, nie dokończona, bo niby kiedy miałam przeczytać.
Mam swój pokój, mam całą półkę książek, pełną lodówkę mam, ale czasu nie mam. Mam zdrowie, mam urodę, wolność mam, nawet pana M mam, ale czasu nie mam. Ale ja wiem czemu czasu nie mam. Bo go marnuję. Bo źle rozkładam swoje siły. Bo odkładam rzeczy na ostatnią chwilę. Bo oglądam serial, bo gram w candy crush. A czasem trzeba walnąć się w głowę. Powiedzieć stop! Zatrzymać się. I pogadać z mama, a może z bratem, bo dawno tego nie robiłam. Zrobić sobie dobrą kolację, a nie tosty, bo szybko. Wstać rano, a nie wylegiwać się do południa w łóżku. Zdefiniować rzeczy ważne i ważniejsze i zupełnie niepotrzebne.
Bo żyje się tylko raz i szkoda to życie marnować tym "brakiem czasu".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz